____  __    __   ______                    _             __
  / __ \/ /___/ /  /_  __/__  _________ ___  (_)___  ____ _/ /
 / / / / / __  /    / / / _ \/ ___/ __ `__ \/ / __ \/ __ `/ / 
/ /_/ / / /_/ /    / / /  __/ /  / / / / / / / / / / /_/ / /  
\____/_/\__,_/    /_/  \___/_/  /_/ /_/ /_/_/_/ /_/\__,_/_/   
                                                              
    ____               _           __ 
   / __ \_________    (_)__  _____/ /_
  / /_/ / ___/ __ \  / / _ \/ ___/ __/
 / ____/ /  / /_/ / / /  __/ /__/ /_  
/_/   /_/   \____/_/ /\___/\___/\__/  
                /___/                

Instalacja OTP

1. Tylko do odczytu:

   Z racji tego iż OTP ma służyć terminalom, które mają łaczyć się z odległmi systemami, system ten nie powinien być postrzegany jako każdy inny Linux do codziennej pracy, system ten ma za zadanie tylko i wyłącznie umożliwić Ci podłączenie sie do innego komputera. Dlatego też można postrzegać go jako firmware, który cały czas znajduje się w tym stanie, jakby by był świerzo zainstalowany. Użytkownik nie pozostawia nic po sobie, cały system działa do momentu działania terminala, uruchomienie urządzenia ponownie ładuje ten sam nie zmieniony system. Oczywiście to są tylko założenia.

   Instalacje systemu w tym trybie rozpoczynamy od przygotowania pendrive-a z obrazem systemu. Każdy obecnie operuje co najmniej 4GB kością pamięci USB. System zajmuje niecałe 740MB. Aby nie sciągać pliku obrazu na uruchomionym z LiveCD terminalu, po załadowaniu ISO na pendrive utworzymy dodatkową partycję sformatowaną na FAT, która będzie przechowywać pliku obrazu płyty.

   • Wgrywanie ISO na pendrive:

     $ sudo dd if=OTP-hybrid.iso bs=1M of=/dev/sdb status=progress	
     

   • Za pomocą fdisk, tworzymy dodatkową partycję:

     $ sudo fdisk /dev/sdb
     > n
     > p
     > 2
     > [domyślnie]
     > [domyślnie]
     > t
     > 2
     > b
     > w
     

   • Formatujemy nowo utworzoną partycję na FAT32:

     $ sudo mkfs.fat -F32 /dev/sdb2
     

   • Montujemy partycję i kopiujemy na nią obraz płyty:

     $ sudo mount /dev/sdb2 /mnt
     $ cp ~/Downloads/OTP-hybrid.iso /mnt
     

   Po skopiowaniu obrazu na partycję, możemy odmontować pendrive-a, podłaczyć do terminala i rozpocząć właściwą instalacja, która sprowadza się do trzech czynności:

   • Uruchomienia terminala z pamięci USB,
   • Zamontowania dodatkowej partycji,

     $ sudo mount /dev/sdb2 /mnt
     

   • Wgraniu obrazu płyty do pamięci flash terminala tak jak na pendrive.

     $ sudo dd if=/mnt/OTP-hybrid bs=1M of=/dev/sda status=progress
     

   Minusem instalacji tego typu, jest ograniczona ilość pamięci RAM w cienkich klientach. To w nim będzie rezydować rootfs, w nim również będą przechowywane rozszerzenia więc jej zasób może się szybko wyczerpać.

2. Instalacja frugal

   Instalacja w tym trybie spowoduje, że system będzie przypominać nieco dotyczasowe Linux-y, ale względu na rozwiązania bazowe dalej system będzie na nowo ładował ten sam stan przy każdym restarcie. Dane będziemy mogli zachować na dwa sposoby:

   • używając polecenia backup przed każdym zamknięciem systemu, spowoduje to utworzenie archiwum w jednym z katalogów na dysku i wypakowaywanie jego zawartości przy każdym kolejnym ładowaniu systemu.
   • Tworząc swój katalog bezpośrednio dysku, i zapisując w nim wszelkie informacje, warto dodać, że jako jedyny aktywny użytkownik w tym systemie mamy uprawnienia administratora. Wariacją tego pomysłu może być oddzielna partycja czy oddzielna szyfrowana partycja, sam system nie zajmnie więcej niż 1GB.

   Poniżej znajduje się lista kroków, którą należy wykonać aby zainstalować system w ten sposób. Odnośnie tego sposóbu na moim osobistym koncie na github znajduje się skrypt, pozwalający zaoszczędzić trochę czasu na przepisywaniu tych czynności do terminala.

   • dC-install.sh https://github.com/xf0r3m/dC-install.git

   Poniższy opis instalacji nie jest zgodny z wersją 1.0.2. Prawdobodobnie zostanie zaktualizowany. Jednak zalecaną metodą przy sposobie frugal jest wykorzystanie skryptu. Skrypt jest bardzo prosty, i jeśli ktoś naprawdę sobie tego życzy może wykonać je ręcznie przy okazji dostosowując instalacje do własnych potrzeb.

   W zależności od tego czy używamy pendrive'a czy płyty punkt montowania obrazu instalacyjnego może być inny.

   • /mnt/sr0 - dla płyt
   • /mnt/sdX - dla dysków USB
   1. Wybranie odpowiedniego dysku przeznaczonego do instalacji systemu.

      $ sudo fdisk -l
      

   2. Partycjonowanie dysku,w przypadku OTP możemy zrobić jedną partycję obejmującą cały obszar dysku.

      $ sudo fdisk /dev/sdX
      > n
      > p
      > [domyślnie]
      > [domyślnie]
      > [domyślnie]
      > a 	#Ustawienie flagi rozruchowej
      > w
      

      gdzie X - to litera oznaczająca dysk.

   3. Formatowanie dysku, domyślnie OTP instaluje się na partycji z system plików EXT4, wybór innego systemu plików może wymagać użycia innego programu rozruchowego (w tym materiale jest extlinux).

      $ sudo mkfs.ext4 /dev/sdX1
      

   4. Utworzenie nowej zawartości pliku /etc/fstab systemu tymczasowego w celu łatwiejszego montowania dysku.

      $ sudo rebuildfstab
      

   5. Montowanie dysku przeznaczonego na system.

      $ mount /mnt/sdX1 
      

      Podany tutaj punkt montowania można znaleźć w pliku /etc/fstab.

   6. Tworzenie katalogów dla plików systemowych oraz programu rozruchowego.

      $ sudo mkdir -p /mnt/sdX1/boot/extlinux
      

   7. Skopiowanie plików jądra oraz początkowego systemu plików w pamięci RAM na dysk.

      $ sudo cp -p /mnt/sdb/boot/* /mnt/sdX1/boot
      

      Ignorujemy komunikat o tym, że katalog isolinux został pominięty, tak właśnie miało być.

   8. Importujemy pakiet e2fsprogs.

      $ sce-import e2fsprogs
      

      Pakiet ten zawiera program e2label, pozwalający na ustawienie etykiet system plików rodziny EXT, dzięki ustawieniu etykiety nie będziemy musieli posługiwać się UUID w pliku konfiguracyjnym programu rozruchowego.

   9. Załadowanie pakietu e2fsprogs.

      $ sce-load e2fsprogs
      

      Pakiety na dCore (dystrybucja bazowa OTP) wymagają importowania (pobrania z serwerów, [w tym przypadku Ubuntu] paczki .deb i konwersji jej do pliku zgodnego z tym portem TinyCore - .sce, A następnie załadowania w systemie (instalacji). Więcej o tym na stronie głównej projektu.

   10. Ustawienie etykiety dla systemu plików.

       $ sudo e2label /dev/sdX1 "OTP"
       

   11. Importowanie pakietu programu rozruchowego.

       $ sce-import extlinux
       

   12. Załadowanie pakietu z programem rozruchowym.

       $ sce-load extlinux
       

   13. Instalacja plików niezbędnych do startu systemu przy użyciu programu rozruchowego tego typu.

       $ sudo extlinux --install /mnt/sdX1/boot/extlinux
       

   14. Instalacja rekordu rozruchowego (MBR) na dysku.

       $ sudo dd if=/usr/lib/EXTLINUX/mbr.bin of=/dev/sdX
       

   15. Utworzenie pliku konfiguracyjnego programu rozruchowego.

       $ sudo vi /mnt/sdX1/boot/extlinux/extlinux.conf
       
       default OTP
       label OTP
       kernel /boot/vmlinuzbionic
       append initrd=/boot/OTP.gz tce=sdX1 quiet desktop=icewm host=otp
       

   16. Wybranie dysku docelowego dla rozszerzeń dCore, wykonanie tej czynności spowoduje utworzenie struktury katalogowej w systemie plików. Tę czynność należy wykonać przed skopiowaniem rozszerzeń z obrazu instalacyjnego.

       $ tce-setdrive
       

       Z wyświetlonej listy należy wybrać docelowy punkt montowania.

   17. Skopiowanie rozszerzeń z obrazu instalacyjnego

       $ sudo cp -rvv /mnt/sdb/cde/* /mnt/sdX1/tce
       

Po skopiowaniu rozszerzeń, instalacja jest zakończona można uruchomić komputer ponownie. Za pomocą powyższych sposobów, możemy zainstalować OTP w pamięci flash naszego terminala.